 | ||
 |
||
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
 |
||
Café Kuckertz
 Reguliersdwarsstraat nr. 54
1017 BM Amsterdam
(jaren '30 - 1943)
Dit café was gevestigd in het deel van de Reguliersdwarsstraat, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoest werd.
Reguliersdwarsstraat
De vooralsnog eerste vermelding van café Kuckertz is in het Algemeen Handelsblad van 6 oktober 1934. Daarin stond een advertentie waarin een symphonie-orkest nieuwe leden vraagt, waarbij de aanmelding kon plaatsvinden in de bovenzaal van het café aan de Reguliersdwarsstraat 54. In de loop van de jaren '30 en begin jaren '40 werden blijkens krantenadvertenties in deze bovenzaal uiteenlopende activiteiten gehouden, zoals zanglessen en leden- en bestuursvergaderingen van diverse verenigingen.
Café Kuckertz (midden) en de andere panden die
in 1943 verwoest werden, hier ca. 1936
(foto: Stadsarchief Amsterdam - Klik ter vergroting)
Op 2 april 1938 vond in café Kuckertz een April Fool's party van "De 8" plaats. Daarbij was er tijdens het bal een eerbetoon aan Madame Pétro (Nelly) van Doesburg, een toendertijd bekende avant-gardistische pianiste, danseres en beeldend kunstenares. Eerder die dag was in het Amsterdam Stedelijk Museum de tentoonstelling Abstracte Kunst geopend en waarschijnlijk was ook een reeks van de deelnemende kunstenaars bij deze avondvoorstelling aanwezig.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog wisten de Duitsers in de nacht van 26 op 27 april 1943 een Engelse bommenwerper neer te halen. Deze stortte pal achter het Carlton Hotel neer op de huizen in de Reguliersdwarsstraat, waaronder café Kuckertz. Het pand werd volledig verwoest en de eigenaresse en haar twee kinderen konden ternauwernood het vege lijf redden.
> Meer over deze ramp: Oorlogsbrand
Het in 1943 verwoeste gedeelte van de Reguliersdwarsstraat
Leidsestraat
Niet lang na de verwoesting in april 1943 werd een nieuwe locatie voor café Kuckertz gevonden: in de Leidsestraat 51, schuin tegenover de bekende Surinaamse club La Cubana van Max Woiski sr. Ook personeel uit de Reguliersdwarsstraat kwam mee naar de nieuwe locatie, waaronder Leo Meijerink, gentleman-barkeeper Chris van Doorneveld en tante Marie, die aan het eind van de bar zat en elke consumptie die genuttigd werd aansloeg op de kassa. Chris van Doorneveld begon later zijn eigen zaak in de Bloemstraat, onder de naam Café Chris.
Kuckertz was in deze latere jaren een zaak waar mensen van allerlei pluimage kwamen en ook veel toeristen die door de Leidsestraat liepen. Het bleef een bruin café in de goede zin des woords en zeker geen plek voor notoire dronkaards. In de Leidsestraat hield Café Kuckertz het waarschijnlijk tenminste nog tot eind jaren '70 vol.
Noot:
- Dezelfde naam als het café had ook Richard Kuckertz, die ruim 25 jaar lang eigenaar was van de herenmodezaak Crimson Menswear aan de Reguliersdwarsstraat 33. Hij was afkomstig uit het Duitse plaatsje Langerwehe in de buurt van Düren in Noordrijn-Westfalen. Waarschijnlijk heeft hij geen banden met café Kuckertz gehad.
- Dezelfde naam als het café had ook Richard Kuckertz, die ruim 25 jaar lang eigenaar was van de herenmodezaak Crimson Menswear aan de Reguliersdwarsstraat 33. Hij was afkomstig uit het Duitse plaatsje Langerwehe in de buurt van Düren in Noordrijn-Westfalen. Waarschijnlijk heeft hij geen banden met café Kuckertz gehad.
Bronnen:
- Diverse krantenadvertenties uit de jaren 1934 t/m 1941
- Max Arian, "Zoeken en scheuren - De jonge Sandberg", Huizen, 2010, p. 277-282
- Ingezonden brieven in Het Parool, 12 en 13 november 2011
 - Diverse krantenadvertenties uit de jaren 1934 t/m 1941
- Max Arian, "Zoeken en scheuren - De jonge Sandberg", Huizen, 2010, p. 277-282
- Ingezonden brieven in Het Parool, 12 en 13 november 2011
