---

Frans Monsma

 


Als eigenaar van Downtown en oprichter van April en Havana heeft Frans Monsma de Reguliersdwarsstraat tweemaal tot een bruisend homo-uitgaanscentrum gemaakt.

Frans Monsma in 1994

Horeca

Frans Monsma werd in 1948 in Zeist geboren. Zijn ouders hadden altijd horecazaken en hotels gehad en zijn moeder had vóór de Tweede Wereldoorlog nog een tijdje de voorganger van De Krokodil in de Amstelstraat gerund, een bar waar toen al wat homo's kwamen.

Na een horeca-opleiding te hebben gevolgd, ging Frans eerst varen op de koopvaardij en vervulde hij vervolgens zijn dienstplicht bij de Marine. Als hofmeester moest hij dan ook weleens dienst doen bij officiële gelegenheden op bijvoorbeeld het Paleis op de Dam.

Aan land begon Frans als commis-kelner bij Hotel Schiller aan het Rembrandtplein en later heeft hij gewerkt bij het bekende restaurant Sluizer in de Utrechtsestraat, bij restaurant Claes Claeshofje in de Egelantierstraat, bij het homocafé Club Lord van Ron van Roekel in de Kerkstraat en tenslotte bij het restaurant L'Enfent Terrible aan de Brouwersgracht.

Coffeeshop Downtown

Begin jaren '70 woonde Frans Monsma in de Amstelstraat. Op weg naar zijn werk liep hij toen altijd door de Reguliersdwarsstraat richting de tramhalte op het Koningsplein. Daarbij kwam hij uiteraard langs Coffeeshop Downtown, die toen nog gerund werd door de oprichters Fokke en Frits.

Zij waren soms vrij brutaal en probeerden telkens leuke mannen naar binnen te lokken. Zo werd ook Frans een keer door Fokke naar binnen gewenkt en was sindsdien een vaste klant van Downtown.

Zelf wilde Frans ook wel zo'n zaakje hebben, maar toen Fokke en Frits hun zaak van de hand wilden doen, kon Frans het nog niet betalen. Toen een aantal jaren later de nieuwe eigenaren Fred en Angel homohotel Unique in de Kerkstraat van de hand deden en Coffeeshop Downtown afstootten, zag hij zijn kans schoon.


Gezamelijk

Hij wilde echter niet in z'n eentje aan een eigen zaak beginnen en vroeg daarom aan Guus Silverentand of deze zijn compagnon wilde worden. Frans en Guus hadden elkaar bij het uitgaan leren kennen, hadden een korte relatie en zijn daarna goede vrienden gebleven. Ze zouden ook zakelijk elkaars beste compagnon worden.

Guus twijfelde aanvankelijk over Frans' voorstel, maar ging uiteindelijk toch accoord. Het benodigde geld kon Frans voor een deel lenen van de heer Brusselers, die hem daarmee op de achtergrond financieel ondersteunde. Voor de prijs van 200.000,- gulden konden Frans en Guus toen per 1 december 1979 het kleine, maar populaire en goedlopende Downtown overnemen.




Openheid

Voor Frans en Guus was heel belangrijk dat Downtown, al sinds de oprichting in 1970, een openlijke homozaak was en dat wilden ze alleen nog maar sterker maken. Iedereen moest vrijelijk de zaak in en uit kunnen lopen, het moest een soort huiskamer zijn, waar iedereen zich kon thuisvoelen.

Met deze openheid zouden ze nu ook actief naar buiten treden: zo werden er regelmatig grote feesten georganiseerd met spectaculaire decoraties, maar werd bijv. ook het spraakmakende Downtown Magazine gelanceerd.


Downtown-poster

Een ander publicitair succes uit die begintijd was de Downtownposter. Deze werd eind 1979 door de destijds befaamde kunstenares Milou Hermus als reclamestunt voor Coffeeshop Downtown gemaakt. Op deze poster in de voor haar zo kenmerkende stijl zijn links medewerker Frank Mik en rechts een uitdagend liggende, maar onbekende vrouwspersoon afgebeeld.

In het midden staat links Guus Silverentand en zit rechts Frans Monsma. Met het oog op de verkoop werd uiteindelijk echter besloten hen niet helemaal levensecht af te beelden:




Reclame

Naast deze bijzondere eigen poster liet Frans ook posters en flyers van andere zaken en feesten ophangen. Dat was toen nog een vrij nieuw verschijnsel. Op deze manier konden bezoekers van de Coffeeshop zien wat er elders te doen was en waar ze nog heen zouden kunnen gaan.

Heel handig, maar toch was Downtown toen zowat de enige zaak waar zulke posters mochten worden opgehangen. Het klantvriendelijkheid die omschreven zou kunnen worden als "wat goed is voor de klant is goed voor de zaak".




Samenwerking

Samenwerken deed Frans Monsma niet alleen maar door posters te laten ophangen, maar ook heel concreet door gezamelijk met de grote disco's feesten te organiseren, in de jaren '80 met Flora Palace en in de jaren '90, vanuit Havana, met RoXY en de iT.

Als eigenaar van Downtown begon Frans Monsma al snel een samenwerking met Jan Willem Vancruysen (kortweg JWV), die in september 1980 discotheek Flora Palace aan de Amstelstraat opende. Dit resulteerde in talloze gezamelijk georganiseerde feesten, die dan in Downtown en later ook in de April begonnen en in Flora Palace eindigden.




Een voorbeeld van zo'n gezamelijk feest was dat op 11 juni 1981 ter gelegenheid van Frans' verjaardag. Het werd georganiseerd door zijn goede vriend Hans Klaphake, met wie hij in die tijd de thema's en decoraties voor zulke feesten bedacht en uitvoerde. Thema van het verjaardagsfeest was "A place in the Sun":

Café April

Coffeeshop Downtown en de feesten met Flora Palace zouden nog maar het begin zijn. Guus wilde en kreeg in januari 1980 al een vestiging van Downtown in Maastricht en Frans wilde vervolgens ook een echt café, met alcoholvergunning en latere sluitingstijden dus. Guus aarzelde weer, maar Frans zette door. Voor maar liefst 425.000,- gulden werd toen eerst een voor die tijd hypermodern interieur gebouwd.



Namen

Nu moest alleen nog een naam voor de nieuwe zaak bedacht worden. Er werd lang over nagedacht, maar toen de bank voor het openen van een rekening belde om te vragen op welke naam de zaak zou krijgen, hakte Frans de knoop door: het zou café April worden! Alleen al deze naam was in die tijd opzienbarend en verfrissend, want tot dan toe hadden (homo)café's doorgaans kneuterige Hollandse, quasi-sjieke Franse of exotische Engelse namen.

Voortaan zou Frans voor bijna al zijn zaken kiezen voor eenvoudige namen, die zowel in het Nederlands als in andere talen één of meerdere herkenbare betekenisen hebben. Na café April zou Frans Monsma zulke namen ook geven aan café Open en discotheek Storm elders in de stad. Exit en Havana in de Reguliersdwarsstraat pasten ook in dit concept, maar hadden een wat internationaler tintje.


Diversiteit

Na de gebruikelijke vertraging bij de verbouwing kon de April op 4 juni 1981 geopend worden. Net als bij Downtown stond ook bij deze zaak de openheid voorop: iedereen moest zich er kunnen thuisvoelen: zowel homo's als hetero's, van jong tot oud en bij wijze van spreken moest je er zowel met je vrienden als met je oma naar binnen kunnen gaan. Om dat te bereiken zette Frans onder meer heel divers personeel achter de bar: homo's, hetero's, mannen, vrouwen en travo's met de nodige humor.


Verrassingen

Frans wilde niet alleen een gevarieerd publiek, maar deed ook veel moeite om de April, en ook Downtown, spannend te houden. Daartoe werden steeds nieuwe dingen bedacht: wisselende exposities, verrassende versieringen, fantastische feesten, om de bezoekers telkens iets nieuws te bieden, zodat de zaak niet ging vervelen en er altijd een reden was om regelmatig terug te komen.

Dat dit zo'n succes werd zou Frans Mik, een medewerker uit Downtown en Havana, in 1999 als volgt verklaren: "Frans Monsma bewonderde ik om zijn stijlgevoel: hij zag dingen in mode, design en inrichting jaren eerder dan anderen: echt vooruitziend".



Wereldberoemd

Tesamen met het moderne interieur werd de April hierdoor vrijwel direct hét bruisende middelpunt van de Amsterdamse gayscene. De naam en faam van de zaak ging de hele wereld over en droeg daarmee in belangrijke mate bij aan de status van Amsterdam als Gay Capital of the world. Niet alleen in New York kende men de April, zelfs toen Frans in 1982 of '83 een keer in Brazilië was, bleek men van de April gehoord te hebben!


Happy Hour

Net als bij Downtown stonden en zaten ook bij de April de bezoekers bij mooi weer regelmatig buiten op straat. Later werd dit het kenmerkende beeld van het happy hour, maar dat werd pas door de latere eigenaar Sjoerd Kooistra ingevoerd.

Frans Monsma heeft het idee van een happy hour nooit zien zitten: er wordt niets extra mee verdiend, vaak kost het gewoon geld en het leidt tot een scheve verdeling van het publiek: tijdens het happy hour veel mensen en weinig mensen daarbuiten.


Discriminatie

Iets wat Frans in de April ook niet toeliet was, wat men later leeftijdsdiscriminatie zou noemen. Het jonge trendy publiek dat hier kwam, had soms als nadeel dat wat al te zelfbewuste jongeren brutaal konden zijn tegen oudere bezoekers. Als Frans dan in de zaak was terwijl zoiets plaatsvond, dan wees hij zo'n jongen dan op het feit dat ook hij een keer 50 of 60 zal zijn.


The Witz

Passend in het plan van zijn compagnon Guus Silverentand om homo's in Amsterdam 24 uur lang onderdak te kunnen bieden, begonnen Frans en Guus in 1983 of '84 ook The Witz met 18 self-catering appartementen in de Nicolaas Witsenstraat nr. 2. Ook twee kamers boven de April werden daarvoor gebruikt.

Tegenwoordig zou men dit een bed & breakfast hotel noemen. Het pand in de Nicolaas Witsenstraat was eigendom van de heer Brusselers. Frans en Guus woonden daar toen ook en zouden wat later in de kelder van het pand het Gay & Lesbian Switchboard beginnen.


Aids

Toen vanaf 1982 de ziekte aids langzaam maar zeker de Amsterdamse gayscene binnensloop organiseerde Frans samen met het GG&GD al vanaf 1983 regelmatige voorlichtingsmiddagen in de April. Toen steeds meer homomannen aan aids kwamen te lijden trok Frans zich hun lot aan en wilde hij meer voor hen doen.

Samen met Hans Klaphake (overl. 2024) bedacht hij toen het eerste aidsbenefietfeest van ons land. Volgens de beproefde formule werd dit op 15 december 1983 vanuit Downtown en April in discotheek Flora Palace georganiseerd. De opbrengst werd het startkapitaal van het Aids Fonds, waar Frans samen met Pascal van den Noort de basis voor legde.

Guus werd rond die tijd ook door aids getroffen. Hierdoor werd hij in de loop van 1986 steeds vaker ziek en Frans moest dan Downtown en April in z'n eentje runnen. Hij vroeg zich telkens af wat er nou met Guus aan de hand was en waarom deze het liet afweten, maar heeft toendertijd nooit te horen gekregen dat Guus aan aids leed. Uiteindelijk was dit voor Frans niet meer goed werkbaar en besloot hij te stoppen.


Verkoop

Eerst werd toen Coffeeshop Downtown verkocht en medio 1986 ook de April. Deze werd overgenomen door de Groningse horeca-ondernemer Sjoerd Kooistra, die deze uiterst succesvolle zaak per se wilde hebben. Hij betaalde dan ook de maximale prijs: 1,1 miljoen gulden! Guus bleef ook na de verkoop bij de April werken, maar nu in dienst van Kooistra en runde de zaak verder samen met Kooistra's compagnon Louis Röst.

Intermezzo

Frans Monsma ging na de verkoop van Downtown en April voor ruim een half jaar naar Portugal, waar hij samen met enkele anderen een bungalowpark wilde opzetten. Hij was echter al snel weer terug in Amsterdam en nam toen ongeveer eind 1987 het 30 kamers tellende Hotel Atlanta aan het Rembrandtplein 8-10 over. Dit was geen homohotel, maar uiteraard wel homovriendelijk.



Café Open

In Hotel Atlanta kwam toen een keer Wim Voogel, een oud-werknemer uit Downtown, naar Frans toe en stelde voor om samen een café te beginnen. Dat werd Café Open, dat begin 1988 in de Amstelstraat nr. 5 geopend werd. Frans' goede vriend Hans Klaphake maakte het interieur, waarbij vooral de schuingeplaatste bar in de rechthoekige ruimte opviel.

Café Open heeft echter niet langer dan twee jaar bestaan, niet zozeer omdat de naam aanleiding gaf tot dubbelzinnige grapjes, maar vooral omdat Frans al zijn aandacht richtte op een groot nieuw project: de Havana!




Van Flora naar iT

Discotheek Flora Palace in de Amstelstraat was ondertussen in 1986 de Be-Bop geworden. Toen dit geen succes werd besloot eigenaar Jan Willem Vancruysen er in 1989 mee te stoppen. Hij wilde de zaak toen eigenlijk aan Frans Monsma overdragen, maar deze had het in die tijd net te druk met zijn andere zaken en moest daarom dit aanbod afslaan.

Ondertussen wilde Manfred Langer, toen nog uitbater van café Chez Manfred in de Halvemaansteeg, deze disco maar wat graag hebben. En nadat Frans er van af zag, kreeg hij het uiteindelijk ook. Manfred opende er toen in september 1989 de al snel wereldberoemd geworden discotheek iT.

Toch zouden Frans en zijn Havana, die een paar maanden eerder geopend was, hier nauw bij betrokken worden. Manfred Langer had nu namelijk wel de disco, maar nog geen geschikt publiek. Dat werd opgelost doordat de iT vanuit de Havana gepromoot ging worden en grootse gezamelijke feesten georganiseerd werden:

Danscafé Havana

Na het intermezzo van de jaren 1987-'88 kwam Frans Monsma in 1989 weer groots terug in de Reguliersdwarsstraat. Met de Havana creëerde hij, net als 8 jaar eerder met de April, wederom een zaak die een bruisend middelpunt voor de hele straat, en zelfs voor de hele stad werd.

De Havana werd gevestigd in het pand waar van 1976 t/m 1987 homodisco De Viking gezeten had en dat eigendom was van de niet onomstreden vastgoedmagnaat Bertus Lüske. Deze benaderde Frans Monsma ergens begin 1989 met de vraag of hij dit pand wilde huren.

Er hoefde dus geen onderneming te worden overgenomen, alleen huur betaald. Het pand was echter dermate uitgewoond en verwaarloosd, dat er zo'n 6 maanden lang en voor maar liefst 850.000,- gulden aan verbouwd moest worden.


Combinaties

De investering zou zich lonen, want de Havana werd een prachtige ruime en lichte zaak, maar deze keer met een heel wat warmere uitstraling dan het strakke interieur van de April destijds. Bijzonder aan de Havana was ook dat het geen café en ook geen disco werd, maar een danscafé.

Een plek waar je zowel kon drinken als dansen was er tot dan toe nog niet echt, en daar zou de Havana verandering in brengen. Een zo'n grote zaak kon Frans echter niet alleen runnen en deed dit daarom samen met Wim Voogel en Stef Scheij als compagnons. De opening van de Havana vond plaats op 29 juni 1989:




Hoogtepunten

Frans Monsma zou op nog meer manieren van de Havana een gemixte zaak maken. Het cafégedeelte beneden werd een trendy plek voor homo's, het clubgedeelte boven al snel een populaire plek ook voor hetero's. Dit met name vanwege de vernieuwende muziek, de wat meer "donkere" House van met name Groovemaster Johnson en DJ Natarcia.

Bovendien trok deze muziek ook veel allochtonen en dat ging prima en zonder enig probleem samen met de homo's beneden. Een staaltje integratie waar Frans Monsma nog altijd met recht trots op is.

Alsof dit alles nog niet genoeg was, werd in 1991 of '92 ook nog eens Havana aan Zee geopend: een paviljoen op het populaire strand van Zandvoort aan Zee. In de jaren die volgden organiseerde Frans Monsma weer talloze spectaculaire feesten: de Hollywoodparties samen met de iT, Gay Nights samen met RoXY, en in de Havana de Eurovisieparties, de Musicalavonden en de Nicky Nicole Show, waarmee Nickie Nicole de showtravestie in ons land op de kaart zette.


Verkoop

Na dit 7 jaar gedaan te hebben en zo'n 17 jaar horeca-ondernemerschap, was het voor Frans Monsma mooi geweest. Ongeveer een jaar lang gaf horecamagnaat Sjoerd Kooistra al aan dat hij de zeer succesvolle Havana, net als destijds de April, maar wat graag wilde overnemen.

In 1997 besloot Frans toen maar dat het een goed moment was om de zaak aan Kooistra te verkopen. Havana aan Zee was ondertussen in maart of april 1997 al aan iemand anders verkocht. Na de verkoop bleef Frans' compagnon Wim Voogel nog wel in de Havana werken, nu als bedrijfsleider voor Sjoerd Kooistra. De derde compagnon, Stef Scheij, was in 1996 overleden.

In de tijd van de Havana vond ook nog een kort "uitstapje" plaats. De eigenaar van het pand van de Havana was de roemruchte vastgoedmagnaat Bertus Lüske. Hij bezat onder meer ook een pand op de hoek van de Paardenstraat en de Amstelstraat en toen dat in 1990 leegkwam stelde hij aan Frans Monsma voor of deze daar niet iets in wilde beginnen.


Discotheek Storm

Havana was een danscafé en Frans wilde altijd nog wel een echte disco. Zodoende ging hij op het voorstel van Lüske in en opende toen in 1992 zijn discotheek onder de naam Storm. Met deze zaak kon hij bovendien wat extra inkomsten genereren, die nodig waren na de grote investeringen voor de Havana en Havana aan Zee.

Het interieur van Storm was net zo kobaltblauw als dat van de zeer populaire discotheek FF aan de Prinsengracht van Fokke en Frits, die ooit Downtown hadden opgericht. De decoraties werden aangebracht door de Art Brothers, die ook de wandschilderingen in de Havana en de iT hadden gedaan.


Concurrentie

Gezien de daverende successen die Frans met zijn zaken Downtown, April en Havana had, vreesden zowel Manfred Langer van de tegenoverliggende discotheek iT, als Sjoerd Kooistra als eigenaar van homodiscotheek Exit in de Reguliersdwarsstraat het ergste. Beiden besloten daarom Storm simpelweg weg te drukken door Happy Hours met gratis(!) drank te organiseren.

Daar kon de nieuwe zaak zo snel nog niet tegenop en moest daarom al na zo'n 3 maanden weer gesloten worden. Smalend werd toen gesproken van de "Storm in een glas water". In het pand kwam vervolgens feestcafé Jantjes verjaardag, dat in 2001 verhuisde naar het huidige grotere onderkomen in de Reguliersdwarsstraat nr. 110-114.


Bescheiden

Met de April en de Havana heeft Frans Monsma de Amsterdamse homohoreca als bijna geen ander op de kaart gezet. Desondanks is hij daar zelf altijd bescheiden over geweest, bleef liever op de achtergrond dan dat hij in de schijnwerpers kwam te staan. Dat is mede een reden geweest voor het feit dat zijn grote rol tot nu toe nooit ergens beschreven is.

Zelfs in de uitgebreide Homo-Encyclopedie van Nederland uit 2005 komen bijvoorbeeld noch hij, noch zijn compagnon Guus Silverentand voor. Dit in tegenstelling tot Manfred Langer, die wel doelbewust de publiciteit opzocht en mede daardoor beroemd is geworden. Veelzeggend is dan ook dat in Langer's boekje over de iT uit 1993 Frans Monsma en de Havana met geen woord genoemd worden.

GBA

Ondanks het grote succes van de Havana en de iT begon het imago van Amsterdam als Gay Capital of the World toch langzaamaan te verzwakken. Ook het stadsbestuur kwam steeds vaker met regelgeving die door de (homo)horeca als beperkend werd ervaren.

Zo mocht bijvoorbeeld niet meer buiten op straat staand gedronken worden. Samen met een aantal andere ondernemers organiseerde Frans Monsma daartegen in oktober 1994 onder de naam "Horeca in Actie" een gezamelijk protest met een bijeenkomst in de Havana:




Gay Business Amsterdam

Dit gezamelijke optreden zou de voorbode zijn van Gay Business Amsterdam (GBA), een samenwerkingsverband van homo- en homovriendelijke ondernemingen en organisaties. Deze stichting werd formeel opgericht in september 1995 in grand-café L'Opera aan het Rembrandtplein, maar was door o.a. Frans Monsma, Siep de Haan, Huub Verweij, Ernst Verhoeven en Frans Meulenberg (van de Amstel Taveerne) in de Havana bedacht en opgezet.

Ook hierbij betrokken was Alex Kröner (van Cuckoo's Nest en Boys Club 21), die als uitgever van homomaandblad GA al in 1988 had geprobeerd om de Amsterdamse homohoreca-ondernemers te verenigen. Frans Monsma zat jarenlang in het bestuur van GBA, samen met enkele andere mensen die werkzaam zijn geweest in de Reguliersdwarsstraat.



Canal Parade

Doelstelling van GBA was en is het stimuleren en organiseren van activiteiten om de naam en faam van Amsterdam als homohoofdstad hoog te houden. Meest bekende en succesvolle resultaat daarvan is de jaarlijkse Canal Parade in de Amsterdamse grachten in het kader van Gay Pride. Deze botenparade is sinds 1996 10 jaar lang met minimale subsidie door het GBA georganiseerd.

Hoe succesvol de Canal Parade ook was, de samenwerking met de gemeente verliep geleidelijk aan steeds moeizamer. Voor de organisatie van de Canal Parade van 2006 zag het GBA zich zelfs gedwongen de vergunningaanvraag terug te trekken, omdat het stadsdeelbestuur de voorkeur gaf aan de tweede aanvrager, de nieuw opgerichte stichting ProGay.


Opheffen

De weinig coöperatieve houding van het stadsdeelbestuur jegens GBA en de homohoreca, waren voor Frans Monsma mede aanleiding om zich met Siep de Haan, Peter Kramer en zo'n 20 andere binnenstadsbewoners in te zetten voor de opheffing van het Amsterdamse stadsdeel Centrum.

Daartoe werd begin 2006 de lokale politieke partij Opheffen.nu opgericht, die bij de gemeenteraadsverkiezingen van 7 maart 2006 precies 1975 stemmen kreeg en daarmee 1 zetel in de deelraad wist te bemachtigen. Opheffen.nu werd in 2009 of '10 zelf opgeheven.

Frans Monsma bleef totaan zijn pensioengerechtigde leeftijd betrokken bij de Amsterdamse homohoreca. Hij heeft nog wel een aantal keer een horecazaak willen overnemen, maar daar is het niet meer van gekomen. Ook was hij betrokken bij de kledingzaak van een goede vriend, waarvoor hij de helft van de tijd in België woont.


Onderscheiding

Tijdens de traditionele lintjesregen voorafgaand aan Koningsdag ontving Frans Monsma op 24 april 2015 een koninklijke onderscheiding uit handen van de Amsterdamse burgemeester Van der Laan.

Dit als waardering voor de impuls die hij met de April en de Havana aan het homo-uitgaansleven heeft gegeven en voor zijn inzet voor aids-patiënten, onder meer als mede-initiatiefnemer van het Aidsfonds.

Waarschijnlijk vanwege de landelijke uitstraling van zijn werk werd Monsma niet tot gewoon Lid, maar tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau benoemd:




Havana-reünie

Frans Monsma was uiteraard een van de eregasten tijdens de grote reünie die op 30 juni 2019 bij gay café Soho gehouden werd om te herdenken dat precies 30 jaar geleden de Havana geopend werd. Ook mede-oprichter Wim Voogel was hierbij van de partij, net als Nickie Nicole, een reeks oud-medewerkers en vele oud-bezoekers van deze nog altijd geliefde zaak.





Links

- Aids Fonds: www.aidsfonds.nl
- GBA: www.amsterdampride.nl
- Opheffen.nu: www.opheffen.nu
- Trouw: Mokumse kroegbazen zijn de regelneverij van de gemeente zat (1994)
- De Volkskrant: Homobotenparade wordt heterofeestje (2009)
- Salto Studio 54: Havana Saints and Fools (2019)

Artikelen

- De Reguliersdwarsstraat - Amsterdams nieuwe moderne uitgaanscentrum, in: Missets Horeca, jrg. 30 (1982), nr. 48 (3 dec.)
- Eelco Meulman, Geen disco, geen café, maar een danscafé, in: NRC Handelsblad, 27 juni 1989.
- Frans Mik, Tien jaar Havana, in: Culture & Camp, jrg. 5 (1999), nr. 52 (juni)
- Patrick Meershoek, Alle dagen feest, in: PS van de Week, 25 juli 2009, p. 8-15.
- Willem Beusekamp, Homobotenparade wordt 'heterofeestje", in: De Volkskrant, 1 augustus 2009, p. 1.
- Frank Steverink, 'Ondernemers met frisse ideeën komen er wel', in: GayKrant nr. 641, 29 januari 2011, p. 42-43.

 

Reguliers.net © 2007/2020
Disclaimer/Cookies
Contact

.