---

Danscafé Havana

 



De Havana was de meest populaire zaak van de jaren '90, die met spectaculaire feesten en vernieuwende muziek grote aantrekkingskracht op zowel homo's als hetero's had.




Voorgeschiedenis

De Havana was gevestigd in een voormalig dubbel pakhuis met drie verdiepingen uit de eerste helft van de 20e eeuw. Rond de oorlogsjaren zou hier op de eerste verdieping een filmzaaltje geweest zijn en in 1949 wordt hier Warmte Technisch Bureau Koningsplein vermeld, dat nog tot begin 1974 in dit pand gevestigd zou blijven.




In 1976 werd onder de naam De Viking in dit pand de eerste homodisco van de Reguliersdwarsstraat geopend. Deze zaak had aanvankelijk een hippie-achtig, maar kreeg later vanwege seks en drugs een nogal dubieus imago. De Viking werd na een politie-inval in 1987 gesloten.

Omdat het interieur van De Viking letterlijk uitgewoond was, werd het er volledig uitgesloopt en werd het pand tot op de kale muren gestript. Naar een ontwerp van architect Han Schey werd vervolgens vanaf december 1988 een geheel nieuw interieur gebouwd:






De nieuwe zaak was een initiatief van Frans Monsma, die begin jaren '80 vanuit coffeeshop Downtown ook al het zeer succesvolle gaycafé April had geopend. Tesamen met zijn compagnons Wim Voogel en Stef Scheij kon hij het nieuwe Danscafé Havana op 29 juni 1989 feestelijk openen:






Over de naam van de nieuwe zaak was lang nagedacht. Aanvankelijk was voorlopig gekozen voor de naam Radius en daarvoor werd door Gerritjan Deunk een toepasselijk cirkelvormig logo ontworpen. Op het laatste moment werd echter besloten om de naam Radius toch maar te laten vallen: hij klonk niet alleen nogal steriel, maar riep ook teveel associaties op met de kernramp bij Tsjernobyl in 1986.

Uiteindelijk werd toen gekozen voor de naam Havana: die riep de herinnering op aan het zwoele Havana uit de jaren '30 en sloot aan bij de trend van een warmere sfeer met meer entertainment en gelegenheid tot dansen, die toendertijd in de horeca opkwam. Het oorspronkelijke cirkelvormige logo werd behouden, alleen werd de naam Radius vervangen door Havana:



Interieur

De Havana werd met name ook geroemd om zijn fraai en ruime interieur. Vanwege de breedte van het pand waren er twee ingangen, waarbij de linkse via een tochtportaal van glasblokken naar de linkerhelft van de zaak leidde. Daar bevond zich aan de rechterkant de centrale ronde bar en was achterin een verhoging met een gezellige zithoek. Vandaaraf leidde een trap naar de bovenverdieping.








De begane grond werd enigzins in tweeën gedeeld door kleine tussenmuurtjes waaromheen zich een bareiland bevond in de vorm van een cirkel, wat mooi aansloot bij het logo van de zaak. De bar was van warmgetint hout met een zwart granieten blad en omringd door barkrukken die met dezelfde stof bekleed waren als de zithoeken.






De centrale bar maakte het mogelijk om aan de ene kant binnen te komen, rondom de bar te lopen en de zaak desgewenst aan de andere kant weer te verlaten. Dit gaf een ruimtelijk en vrij gevoel, in plaats van een doodlopende zaak in te moeten lopen - een opzet die eigenaar Frans Monsma eerder al in de April had toegepast.




Aldus om de bar heenlopend kwam men in de rechterkant van de zaak, waar langs de muur halfcirkelvormige zithoeken waren met een tafeltje in het midden. Deze banken waren aanvankelijk bekleed met stof in ietwat art-deco-achtig motief. Later werd dit vervangen door rood en grijsblauw fluweel.




Aan de muur boven de zithoeken hingen decoraties van gekleurd glas met verlichting erachter. Op andere wanden, zowel op de boven- als de benedenverdieping waren muurschilderingen aangebracht door de Art Brothers, bestaande uit Wilhelmus (Pim) Vlug en Peter Hertogh, die ook muurschilderingen in de later dat jaar geopende discotheek iT zouden maken.




Achterin het rechterdeel van de Havana bevond zich een speelse trappartij: via een brede trap kwam men eerst op een kleine entresol-etage, waar zowel comfortabele leunstoelen als rieten stoeltjes rond ijzeren tafeltjes stonden die een goed uitzicht op de benedenverdieping boden. Vanaf de entresol leidde een wenteltrap richting een korte brug over een smalle vide, waarmee men op de bovenverdieping aankwam:




Op de bovenverdieping waren aan de rechterkant een poolbiljart en de DJ-booth. Het grootste deel van deze verdieping werd ingenomen door een dansvloer, die onderbroken werd door twee dubbele ronde steunpilaren. Ook waren hier de toiletten, die door Bardo beschilderd waren met een voorstelling van Sneeuwitje en de Zeven Dwergen.




Aan de achterzijde van de linkerkant bevond zich een tweede bar met een kleine zithoek. Rechts daarvan kwam men via een klapdeur bij een trap die achter deze bar langs weer naar beneden liep.




De stijl waarin het interieur van de Havana was aangekleed was uiteindelijk meer retro-achtig dan 'Cubaans', maar groter, nieuwer, schoner en aantrekkelijker dan de meeste bestaande zaken, had de Havana destijds een haast on-Nederlandse uitstraling, waardoor het voor jonge en trendy homo's vrijwel direct the place to be van de vroege jaren '90 werd.



 

Reguliers.net © 2007/2020
Disclaimer/Cookies
Contact

.