 | ||
 |
||
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
 |
||
Traffic Bar
 Reguliersdwarsstraat nr. 11
1017 BJ Amsterdam
(1982 - 1991)
De Traffic was in de jaren '80 een trendy homocafé met een eigen plaats in de Reguliersdwarsstraat.
bijgewerkt: 24-04-2023
Voorgeschiedenis
Op nummer 11 van de Reguliersdwarsstraat was de Traffic de opvolger van café Mac Donald, die sinds 1963 de oudste homobar van de straat was. De Mac Donald werd gerund door Walther Spielauer, die de zaak in 1981 voor veel geld aan Lou Charité verkocht.
Lou Charité was een vroegere penningmeester van het COC, die in 1954 de COC-sociëteit DOK (De Odeon Kelder) aan het Singel overnam en daar de belangrijkste homodisco van het naoorlogse Europa van maakte.
In 1981 verkocht Charité het DOK, maar omdat zijn (veel jongere) vriendje toch nog wat om handen wilde hebben, kocht hij de Mac Donald voor hem. Helaas liep de zaak toen van de ene op de ander dag voor geen meter meer - Lou's vriendje had blijkbaar niet erg veel ervaring met horeca.
Manfred Langer
Per 1 juli 1982 verkocht Lou Charité de Mac Donald toen aan Manfred Langer, die al sinds 1978 uitbater was van homocafé Chez Manfred in de Halvemaansteeg en later wereldberoemd zou worden met zijn discotheek iT in de Amstelstraat.
Manfred Langer bouwde het café om tot de Traffic. Zoals de naam al aangaf was de zaak ingericht met verkeersborden en stoplichten en de wanden en het plafond waren versierd met allerlei vervoermiddelen, uitgevoerd in neonlicht of afkomstig van kermisattracties.
Het interieur van de Traffic Bar in de Reguliersdwarsstraat
(foto: collectie Dirk Dol - Klik om te vergroten)
Logo
Manfred liet ook een toepasselijk logo ontwerpen door Gerritjan Deunk, die ook de grafische ontwerpen deed voor vele andere zaken in de Reguliersdwarsstraat en daarbuiten.
Het logo van de Traffic werd ook gebruikt op een leuke button met de tekst Waar Traffic je? In de Reguliersdwarsstraat!. Deze button werd in die tijd uitgegeven en ook gebruikt in advertenties voor de zaak:
Advertentie van de Traffic uit 1984
(ontwerp: Gerritjan Deunk)
Teveel
Manfred Langer wilde van de Traffic een te hippe tent van maken, met travestieten achter de bar en Jantje Hopman met altijd z’n tamme witte rat op z’n schouder. Deze Jantje was een mooie jongen die een rol had gehad in de bioscoopfilm Lieve Jongens uit 1980, naar het gelijknamige boek van Gerard Reve.
Voor het Reguliersdwarsstraatpubliek was dat kennelijk toch wat too much. Manfred kwam niet geloofwaardig over in deze straat, hoewel alles tot in de puntjes was verzorgd. Men vond dat hij maar in zijn eigen "meezingkroeg" moest blijven en uiteindelijk vond hij dat zelf ook beter.
Buitengevel van de Traffic in de Reguliersdwarsstraat
(foto: collectie Gay News - Klik ter vergroting)
Succes
Manfred verpachtte de Traffic toen per 19 mei 1983 aan zijn vriend Dirk Dol, met wie hij tot kort daarvoor een relatie had gehad, maar met wie hij nog wel heel goed bevriend bleef. Deze "Dirkie" was qua karakter het tegenovergestelde van Manfred en hij pakte de zaken dan ook heel anders aan.
Volgens roddeljournalist Evert Santegoeds was het vooral aan Dirk te danken dat de Traffic een succes werd. Zo had hij een fabelachtig talent voor het onthouden van namen, waardoor nieuwe bezoekers zich meteen gezien en welkom voelden.*
Personeel
In de Traffic stond Dirk voornamelijk samen met Wera Davidson en Jurgen Bucholz. Met z'n drieën stonden ze bekend om hun razendsnelle bediening. Wat later zou Dirk de zaak van Manfred kopen. Een andere barman was Rick Souwerbren, die later ook in de iT werkte en in 1995 in de Kerkstraat de fetishwinkel Black Body begon.
Ook Dirk's broer Peter werkte een tijdje in de Traffic, die daardoor geïnspireerd raakte om een eigen café te beginnen: Doll's Place aan de Vinkenstraat 57.* Dat werd een zaak met gemengd homo-, lesbisch en heteropubliek die nog tot 1999 bestond.
Advertentie van de Traffic uit de Spartacus International Gay Guide 1988
Publiek
In de Traffic kwam allerlei publiek, jong en oud, gay en straight. Veel trendy publiek van de April, maar voornamelijk had de zaak een heel eigen publiek. Zo kwamen er veel gesettelde moderne oudere gays, maar ook de jonge moderne mensen vonden de weg naar de Traffic, waaronder veel bekende Nederlanders. Natuurlijk kwamen er ook de nodige toeristen. De zaak was bijna elke avond/nacht stampvol.
Mensen in de Traffic Bar in 1988
(foto: collectie Gay News - Klik ter vergroting)
Sfeer
De Traffic was eigenlijk meer een trendy bruin café, de muziek stond niet zo knetterhard en er kon dus gezellig gepraat worden. De benadering was erg persoonlijk en vaak wisten de medewerkers van de vaste klanten wat ze dronken.
Dat vonden de mensen leuk, gaf ze een gevoel van herkenning en van dat ze welkom waren. Bij veel mensen stond de Traffic bekend als de bar met de doppinda’s. Elke dag stonden er bakken met doppinda’s klaar en dat gaf gezellige huiselijke sfeer.
Feesten
Omdat de Traffic in het smalle stuk van de Reguliersdwarsstraat zat kon er op straat niets gedaan worden. De straat moest altijd vrij blijven voor brandweer, ziekenwagen en politie. Aan de grote straatfeesten die vanuit Downtown en April georganiseerd werden deed de Traffic dan ook niet mee.
De Traffic was sowieso wel een ander soort zaak en organiseerde zelf optredens en eigen activiteiten. Zo organiseerde travestie-artiest Dolly Bellefleur er een tijdlang het wekelijkse Café Varieté Traffic.
Mensen buiten bij de Traffic in 1989
(foto: Highlow Productions)
Gedoogd
De Traffic was een avondzaak en had dus een vergunning om doordeweeks tot 02.00 uur en op vrijdag en zaterdag tot 03.00 uur ’s nachts open te zijn. Aangezien er aanvankelijk voor Amsterdam centrum een gedoogbeleid was, mocht de zaak in de praktijk een uur langer open blijven, dus doordeweeks tot 03.00 uur en op vrijdag en zaterdag tot 04.00 uur.
Overlast
Toen de Reguliersdwarsstraat steeds populairder werd en er rond sluitingstijd steeds meer mensen tegelijkertijd op straat kwamen, begonnen de buren te klagen over geluidsoverlast. De gemeente trok daarop het gedoogbeleid in en daardoor moest ook de Traffic weer op de officiële tijden sluiten.
Daar kwam nog bij dat boven de Traffic, op driehoog, ene Mario woonde, die gold als de schrik van de straat. Bij het minste of geringste kwam hij al klagen als hij last van iemand had. Veel mensen en horeca-ondernemers in de Reguliersdwarsstraat heeft hij het er in die tijd, en nog decennia daarna, niet makkelijker op gemaakt. Mario overleed in juni 2019, ruim 80 jaar oud.
Teruggang
Als avondzaak moest de Traffic het echter juist hebben van de laatste uurtjes, dus de intrekking van het gedoogbeleid was wel een probleem. De dagzaken zoals de April en later de Havana gingen namelijk om 01.00 uur dicht en voor dat uurtje dat ze dan nog in de Traffic terecht konden, gingen mensen ook hun jas niet meer uittrekken.
Liever gingen ze dan meteen door naar het DOK, of later de Exit, want die bleven tot 04.00 uur open. Voor de Traffic betekende dit dat er dus opeens een stuk minder bezoekers kwamen. Ook door AIDS vielen in de loop van die jaren klanten weg.
Verkoop
De Traffic werd op 1 februari 1991 verkocht aan dhr. B. v.d. Berg uit Zaandam. Hij werkte in de buurt van het Leidseplein en wilde samen met z’n vrouw of vriendin de Traffic op de oude voet verder runnen. Daarna bleef het homopubliek echter weer weg, blijkbaar pikten ze het niet dat een heteropaar een homozaak runde.
Vermoedelijk werd toen nog onder de naam Bicyclette geprobeerd er een heterozaak van te maken, maar ook dat was slechts van korte duur. Daarmee was na 28 jaar definitief een eind gekomen aan de homohoreca op nummer 11, waar het in 1963 was begonnen.
Links en bronnen
- Gay News: Amsterdam zoals het toen was: deel 2
- Discotheek iT: Manfred Langer
- Eric Markus & Paul Verstraeten, Amsterdam in je kontzak, een homo-stadsgids, Amsterdam 1985, p. 171.
- Handelsregister van de Kamer van Koophandel van Amsterdam, dossier "Langer Horeca-Exploitatie en Beheermaatschappij BV"
- Informatie meegedeeld door Gerritjan Deunk en Dirk Dol.

